ضوابط طراحی

دردال های مرکب، ورق های عرشه فولادی درهنگام بتن ریزی به عنوان قالب ثابت وپس از گیرش بتن درترکیب سازه ای بابتن به عنوان دال مرکب عمل می نماید.
سقف های مرکب عرشه فولادی بایستی ظرفیت تحمل بار رادردوحالت زیرداشته باشند:

1-درحین اجرا و قبل ازگیرش بتن که به صورت یک المان فولادی تنها عمل می کنند
2-پس ازگیرش بتن که باتوجه به تامین شرایط تیر برشی ورق با بتن به صورت مرکب طراحی می شود.
ظرفیت دال مرکب باید برای مقاومت دربرابر بارهای ضریبدار درحالت حدی نهایی کافی باشد. قسمت های حساس نشان داده شده درشکل بایددرنظرگرفته شوند. مقطع 2-2 سطح بین بتن و ورق های عرشه فولادی رانشان می دهد. ضوابط طراحی زیربرای حالات متنوع شکست بایستی رعایت گردند :
الف)شکست خمشی درمقطع 1-1:
این معیارنشان دهنده ظرفیت خمشی دال مرکب با فرض وجود اتصال برشی کامل درمقطع 2-2 می باشد.
ب)لغزش طولی درمقطع2-2:
این معیارنشان دهنده ظرفیت قید برشی می باشد. دراین حالت ظرفیت دال مرکب برپایه اتصال برشی مقطع 2-2 تعیین می شود.
پ)شکست برشی قائم درمقطع 3-3:
این معیارنشان دهنده ظرفیت برش قائم دال مرکب می باشد.

-ضوابط تامین عملکرد مرکب سقف :
شرایط عملکردمرکب بایدازطریق یکی ازروشهای زیرتامین گردد:
الف) باقفل مکانیکی
ب) اصطکاک ناشی ازشکل ورق عرشه
پ) گیرداری انتهایی
ت) با ترکیبی ازروش های پ با الف وب
آرماتورهای فولادی درصورت نیاز بایستی نصب گردند. اما نباید درمقاومت خمشی مثبت مقطع سهیم باشند.مگردرشرایطی که ظرفیت لنگری توسط آزمایش مشخص شده باشد.
زمانی که ورق های عرشه فولادی تنها به عنوان قالب ثابت طراحی می شوند آرماتورهای کششی درطول دهانه دال طبق BS8110 بدون اتکا برعملکرد مرکب سقف بایستی طراحی شوند.

-تغییرمکان ورق های عرشه فولادی :
تغییرمکان ورق ها بایدطبق:PART6 BS5950 تحت بارهای بهره برداری مرحله اجرا ، شامل وزن ورق ها و بتن تازه هنگام اجرای سقف محاسبه شود. اگر ثابت گردد که تغییرمکان های بزرگتر به مقاومت واثربخشی ورق ها لطمه ای وارد نمی کند این حدود می توانند افزایش داده شوند.
درمواقعی که تغییرمکان قسمت بالایی مقطع ورق ها بسیارمهم باشد این حدود بایدکاهش یابند.
-تغییرمکان دال مرکب:
تغییرمکان دال مرکب بایستی تحت بارهای بهره برداریWserوچشم پوشی از وزن دال محاسبه شود.تغییرمکان ورق عرشه فولادی ناشی از وزن ورق وبتن تازه نباید وارد محاسبات شوند.
اگرتغییرمکان های بزرگتر به مقاومت یا اثر بخشی دال صدمه ای نزندکه منجر به آسیب دیدن نماشود ، این حدود می توانند افزایش یابند . دردال های دارای آرماتور اسمی پیوسته چنانچه نسبت طول دهانه LP به عمق دال DS ازمقادیرجدول زیرتجاوز ننماید، می توان فرض کرد که تغییرمکان های دال مرکب درحدود مجاز مذکور می باشند.
نسبت های طول دهانه Lp به عمق Ds

یادداشت : مقادیر موجود در این جدول در مورد دال های دارای آرماتور اسمی پیوسته روی تکیه گاه های میانی صدق میکند . برای دال هایی که با ÷یوستگی کامل روی تکیه گاههای میانی طراحی شده اند به BS8110 مراجعه شود